-
1 stanowisko
stanowisko [stanɔviskɔ] ntobjąć \stanowisko eine Stelle antretenstać na stanowisku, że... den Standpunkt vertreten, dass...zająć \stanowisko w jakiejś sprawie Stellung zu einer Sache nehmen -
2 bronić
bronić [brɔɲiʨ̑]I. vt1) ( walczyć w obronie)\bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś] jdn/etw [vor jdm/etw] schützen, jdn/etw [gegen jdn/etw] verteidigen\bronić tytułu sport den Titel verteidigen2) ( strzec) [be]schützen, [be]hüten\bronić kogoś przed krytyką/niebezpieczeństwem jdn vor Kritik/einer Gefahr schützen\bronić czegoś przed zniszczeniem etw vor Zerstörung schützen\bronić swoich interesów seine Interessen verteidigenbroń Boże! Gott behüte! [ lub bewahre]3) ( zabraniać) verbieten, verwehren\bronić komuś wstępu jdn den Zutritt verbietennikt ci tego nie broni niemand verbietet dir das, das bleibt dir unverwehrt4) ( odpierać zarzuty)\bronić swego zdania/stanowiska seine Meinung/seinen Standpunkt verteidigen [ lub behaupten]\bronić pracy magisterskiej/doktorskiej eine Magister-/Doktorarbeit verteidigen; ( w sądzie) verteidigen5) ( usprawiedliwiać) rechtfertigenII. vr1) ( walczyć w swojej obronie) sich +akk verteidigen, sich +akk wehren2) ( strzec się)\bronić się przed kimś/czymś sich +akk vor jdm/etw hüten, sich +akk gegen jdn/etw wehren3) ( odpierać zarzuty)\bronić się przed zarzutami sich +akk gegen Vorwürfe verteidigen, Vorwürfe zurückweisen4) ( usprawiedliwiać się) sich +akk rechtfertigen -
3 odchodzić
vi1) ( oddalać się) weggehen, fortgehen4) ( zwalniać się z pracy)\odchodzić na emeryturę in Pension gehenodejść ze stanowiska seine Stelle aufgeben [ lub räumen]5) ( rozgałęziać się) gałęzie: sich +akk verzweigen6) ( krzyżować się) ulice: abzweigen8) ( opuszczać kogoś)odejść od kogoś jdn verlassen9) \odchodzić od rozumu [ lub zmysłów] ze zmartwienia vor Sorge den Verstand verlieren [ lub [wie] von Sinnen sein] -
4 qualifizieren
qualifizieren * [kvalifi'ʦ̑i:rən]I. vrsich [für eine Stelle] \qualifizieren nadawać się [na stanowisko]2) sportsich [für etw] \qualifizieren zakwalifikować się [do czegoś]II. vtjdn für eine Stelle \qualifizieren Ausbildung: uprawniać kogoś do objęcia stanowiska2) (geh: klassifizieren)etw als Betrug \qualifizieren kwalifikować [ perf za-] coś jako oszustwo
См. также в других словарях:
stanowisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce działania, czyjejś pracy; miejsce przeznaczone do wykonywania jakiejś czynności; miejsce postoju, pobytu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowisko… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stanowisko — n II, N. stanowiskokiem; lm D. stanowiskoisk 1. «miejsce pobytu, postoju, wykonywania jakiejś czynności, występowania czegoś (w odniesieniu do roślin: miejsce ich występowania, wzrostu; w odniesieniu do zwierząt żyjących na swobodzie: miejsce ich … Słownik języka polskiego
odwołać — dk I, odwołaćam, odwołaćasz, odwołaćają, odwołaćaj, odwołaćał, odwołaćany odwoływać ndk VIIIa, odwołaćłuję, odwołaćłujesz, odwołaćłuj, odwołaćywał, odwołaćywany 1. «skłonić kogoś do odejścia skądś, wywołać z towarzystwa, wziąć na bok, przywołać… … Słownik języka polskiego
zdjąć — dk Xc, zdejmę, zdejmiesz, zdejmij, zdjął, zdjęła, zdjęli, zdjęty, zdjąwszy zdejmować ndk IV, zdjąćmuję, zdjąćmujesz, zdjąćmuj, zdjąćował, zdjąćowany 1. «ściągnąć, zsunąć coś co jest nałożone na coś, na kogoś (zwykle ubranie, obuwie),… … Słownik języka polskiego
utrącić — dk VIa, utrącićcę, utrącićcisz, utrąć, utrącićcił, utrącićcony rzad. utrącać ndk I, utrącićam, utrącićasz, utrącićają, utrącićaj, utrącićał, utrącićany 1. «trąciwszy oddzielić coś od czegoś; odbić, odtłuc» Utrącić ucho dzbana. Figurka z utrąconym … Słownik języka polskiego
zdegradować — dk IV, zdegradowaćduję, zdegradowaćdujesz, zdegradowaćduj, zdegradowaćował, zdegradowaćowany «dokonać degradacji; przenieść kogoś ze stanowiska wyższego na niższe, pozbawić kogoś stanowiska, stopnia służbowego lub godności» Zdegradować oficera… … Słownik języka polskiego
usunąć — dk Vb, usunąćnę, usunąćniesz, usuń, usunąćnął, usunąćnęła, usunąćnęli, usunąćnięty usuwać ndk I, usunąćam, usunąćasz, usunąćają, usunąćaj, usunąćał, usunąćany 1. «zabrać coś skąd, aby nie zawadzało, aby zrobić miejsce; uprzątnąć, odsunąć,… … Słownik języka polskiego
wysadzić — dk VIa, wysadzićdzę, wysadzićdzisz, wysadzićsadź, wysadzićdził, wysadzićdzony wysadzać ndk I, wysadzićam, wysadzićasz, wysadzićają, wysadzićaj, wysadzićał, wysadzićany 1. «dowiózłszy kogoś środkiem lokomocji do pewnego miejsca dać, pozwolić,… … Słownik języka polskiego
odstawić — dk VIa, odstawićwię, odstawićwisz, odstawićstaw, odstawićwił, odstawićwiony odstawiać ndk I, odstawićam, odstawićasz, odstawićają, odstawićaj, odstawićał, odstawićany 1. «przesunąć, przestawić coś na inne, dalsze miejsce, odłożyć na bok, odsunąć» … Słownik języka polskiego
obalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obalaćam, obalaća, obalaćają, obalaćany {{/stl 8}}– obalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obalaćlę, obalaćli, obalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocnym uderzeniem wytrącać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
windować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, windowaćduję, windowaćduje, windowaćany {{/stl 8}}– wwindować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wciągać, wnosić z trudem na górę coś ciężkiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wwindować skrzynie na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
